Εντάξει, οφείλω να παραδεχτώ
ότι είμαι παραπάνω ρομαντική από όσο πρέπει για το σημερινό κόσμο. Και ίσως έχω
και παραπάνω απαιτήσεις από τους ανθρώπους από τις πραγματικές τους
δυνατότητες. Αλλά πραγματικά, πόσο υπερβολικό είναι να περιμένω από κάποιον
άνθρωπο των γραμμάτων και των τεχνών, όπως ο ίδιος διατείνεται, να ξέρει λίγη
ιστορία δημοτικού; Την ίδια ιστορία που επικαλείται για να υποστηρίξει τα
λεγόμενα του;
Ο κος Χωμενίδης, έκανε την
εξής, δημόσια, ανάρτηση στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook.
Και ξεκινάμε από το πρώτο –
πρώτο όνομα δημόσιου άντρα, που δεν έκλαιγε:
Θυμάται κανείς τι έγινε στην
περίφημη δίκη της Ασπασίας; Ο Περικλής, που γνώριζε ότι στην ουσία η δίκη
αποτελούσε ένα χτύπημα προς τον ίδιο, αποφάσισε να υπερασπιστεί δημόσια την
ερωμένη του. Γνωρίζοντας ο σοφός δημόσιος άντρας, πόσο σημαντική είναι η
επίκληση στο συναίσθημα, αποφάσισε ενώπιον ακροατηρίου, να δακρύσει. Και αυτό
το δάκρυ του, έσωσε την Ασπασία. Το δημόσιο δάκρυ, του δημόσιου άνδρα, που 2500
χρόνια μετά μαθαίνει πώς δεν δάκρυζε...
Δεν είναι κακό να ανατρέχουμε
και λίγο στην ιστορία, ειδικά όταν την επικαλούμαστε. Η ελληνική ιστορία, τόσο
έντονα φορτισμένη, έχει πολλές στιγμές που προκάλεσαν συγκίνηση, στους απλούς
πολίτες αλλά και στους διοικούντες αυτούς. Άλλωστε, ο ίδιος ο λαός μας, ΄έχει
στη φύση του και τη συγκίνηση και την υπερβολή.
Άλλωστε, η επίκληση στο
συναίσθημα διδάσκεται ακόμα και στα σχολεία ως μορφή πειθούς (Έκθεση Γ Λυκείου).
Κι αυτό, γιατί είναι πράγματι πειστική η εικόνα ενός δημόσιου άντρα που
συγκινείται.
Τέλος, επειδή πραγματικά έχουμε
καταλήξει να αναλωνόμαστε σε ανούσια πράγματα και η ουσία να βρίσκεται αλλού,
ας διαχωρίσουμε κάποια στιγμή τη συγκίνηση και τη φόρτιση της στιγμής από τη
Μάρθα Βούρτση. Δεν βαλάντωσε ο άνθρωπος επειδή του έπεσε βαρύς ο μονόλογος.
Αισθάνθηκε φορτισμένος και αυτό φάνηκε, μιλώντας για την αξιοπρέπεια και τα
εθνικά ιδεώδη ενός λαού. Εάν αυτό μεταφράζεται ίδιο με τους ποταμούς ανούσιων
δακρύων φωσκολικών ηρώων, πραγματικά ας μας φέρει κάποιος το δάσος πίσω. Γιατί
το χάσαμε στην μετάφραση του δέντρου...
